Beyin, hızlı çalışır.
Bir şeyi, ya da birini düşünürsün, saniyeler sonra bir daha aklına gelmemek üzere beyninden çıkabilirler.
Ama kalp öyle değil.
Kalbine birinin girmesine izin vermek için iki değil, 2 milyar kere düşünsen de az. çünkü o, kalbine bir kere girdi mi, işte orada kalacak demektir. ayrılabilirsiniz, ayrı şehirlere, ülkelere, hayatlara adımlar atabilirsiniz.
ama beynin kalbe, “seni dövmek istiyorum, bazen beni aptal gibi gösteriyosun” dediği karikatürün de anlamı bu olsa gerek.
ne kadar uzaklaşsanız da faydası yok, kalbine girdiyse, eninde sonunda arada bir kendini beynine de hatırlatacak, kalbin olayı bu, kendi başına yaşayamıyo hiçbişeyi.
belki de kendi başına yaşayamamasının sebebi, gözlerinden uzakta olmasıdır. çünkü nasıl bi organsa bu kalp, kendini iki şekilde ifade edebiliyo, ya küt küt atacak, taşikardi olacaksın, ya da iki üç atıştan birini es geçecek, gözlerinden yaşlar getirecek.
ama gözlerinden uzakta ya, onun için ille beynini de sokacak işin içine ki, gözyaşlarına onun vasıtasıyla kumanda edebilsin.
o k a n